“Era en San Ramón, detrás da capela nun outeiro ou laxe que hai detrás dela. Nós estabamos a comer unha sandía que lle compraramos a Escurís. El cultivábaas aquí, en Galicia, daquela non viñan doutros lugares, estaban moito máis boas.
Eu estaba a berrar con Laura, túa avoa, e veu un fotógrafo de pola parte da Pobra, e el preguntounos:
-Doulle?
Eu estaba enfadado, xa que berrara con Laura. Ela estábase a rir e eu díxenlle :
-Dalle!, e así como estabamos sacou a foto. Estivo uns 15 minutos a preparala e despois déunola, costaría… daquela… 3´50 pesetas.
Nós en San Ramón iamos todos arregrados; eu tiña un traxe que me fixera o xastre, Papachín, de alí de Rianxo; era liso e largo, moita xente preguntábame se fora á Coruña a facelo, porque disque os mellores traxes eran da Coruña.
Nós iamos a San Ramón tódolos anos: oïamos a misa, bailabamos, bebiamos viño, antes bebíase moito máis que agora, antes tomabamos os chiquitos, polas tardes… “
Contoumo o meu avó o día do seu aniversario. El estaba moi contento porque fomos á súa casa, en Montegrande, Rianxo. Cumpría 85 anos.
Elisa
Filed under: historias | Tagged: fotografía,romaría |
Unha imaxe, unha historia 
Deixar unha resposta